Xetereya sendroma «keça baş» çi ye

Çima em gelek caran behsa bûyerên tundiya li ser jinan dikin? Di serî de ji ber ku civak hê jî çavê xwe ji zilma mêr digire û carinan bêceza dihêle. Demên ku mêran jin û keçên xwe wek milkê xwe dihesibandin û li gor kêfa xwe dikaribûn bi wan re bikin, ji zû de derbas bûne, lê dîsa jî em neçar in ku bi rewşên bi vî rengî re rû bi rû bimînin û ji sûcdaran re cezayê adil bigerin.

• According to data published by WHO, almost one in three women (30%) in the world experience physical or sexual violence by an intimate partner or sexual violence by another person during their lifetime.

• Li cîhanê %37ê jinên di têkiliyan de radigihînin ku di jiyana xwe de rastî şîdeta fîzîkî an zayendî ji aliyê hevjînê xwe ve hatine.

• Ji sedî 38ê kuştinên jinan li cîhanê ji aliyê hevjînên xwe yên mêr ve tên kirin*.

Cruelty often gets away with men. Obviously not enough is still being done to change this. But there is another reason why women are victims of violence — they try too hard to be good. This makes them an easy target for insults, moral abuse, beatings and sexual abuse. Such women do not know how to stand up for themselves and break off unhealthy or dangerous relationships.

Being a “good girl” increases the likelihood of abuse, but it does not follow that a woman provokes a man to do disgusting things. This in no way means that she is to blame. It only means that a woman who is too correct and obedient gives a specific signal to men who are prone to manipulation and violence.

The bitter truth is that women are not supposed to be good girls. This is dangerous. Yes, we have an obligation to hold men who abuse power accountable and punish them, but in the meantime, women continue to suffer.

Unfortunately, there are many people in the world (both men and women) who will not fail to play on someone’s weakness. From their point of view, kindness and generosity are shortcomings. Of course, not everyone comes across a partner who will mock her psychologically, insult or beat her, but every such woman is at risk.

Who are the «good girls»?

Jineke wisa ji çawaniya ku xwe bi xwe re dike, bêtir bala xwe dide ku yên din çawa pê re mijûl dibin. Ew ji ya xwe bêtir li hestên kesên din difikire. Ew dixwaze xêra gerdûnî bi dest bixe û daxwazên xwe nahesibîne.

The dictionary gives many synonyms for the word «good»: caring, pleasant, sensitive, accommodating, kind, sweet, sympathetic, amiable, charming. They describe exactly what a «good girl» is. Many of them go out of their way to be perceived that way. But in fact, completely different epithets correspond to this image. Such women:

• Berbal. Tiştê ji wan re tê gotin dikin. Ew fêr bûne: kirina wekî ku tê gotin ji îtîrazkirinê hêsantir e;

• Nejîr. Ew ditirsin ku li ber xwe rawestin, ji ber vê yekê ew hêsan têne manîpulekirin û dorpêç kirin. Ew tercîh dikin ku bi nermî bêdeng bimînin ji ber tirsa ku hestên kesekî biêşînin an jî ji tirsa ku xwe biêşînin;

• Weak-willed. Ewqas ji rûbirûbûnê ditirsin ku îro tiştekî dibêjin, sibe tiştekî din dibêjin. Ji bo ku her kesî xweş bike, ew bi yek kesî re li hev dikin, 180 derece dizivirin û yekser bi dijberê xwe re dipejirînin;

• Are hypocritical. Ew ditirsin ku tiştê ku ew hîs dikin qebûl bikin, ji ber vê yekê ew xwe dikin. Ew îdia dikin ku ji kesekî ku bi rastî ne xweş e hez dikin. Dema ku ew bi rastî nexwazin dikin ku dixwazin biçin cîhek.

Blaming them for this behavior is just as unacceptable as blaming victims of violence for instigating the attack themselves. They behave this way for good reasons, including cultural environment, parental attitudes, and childhood experiences. In addition, the «good girl» syndrome has four main sources.

1. Pêşkêşiya biyolojîk

Bi giştî jin bi sebirtir, dilovantir in û aştiyeke xerab ji pevçûneke baş tercîh dikin. Profesorê Zanîngeha Harvardê Carol Gilligan gihîşt wê encamê ku diyardeya ku her kesî jê re digotin bindestiya jinê, pirî caran dibe ku hewcedariya peydakirina çareseriyek ku li gorî her kesî be: "Ev kiryarek lênihêrînê ye, ne êrîşkariyek bisînor e."

A University of California study found that women have a wider behavioral repertoire, unlike men, who are limited to two choices: «fight» or «flight.» The stress response is accompanied by the release of oxytocin, which keeps a woman from rash acts and makes her think about children, as well as seek support from other women.

2. Stêreotipên civakî yên di bin bandora jîngehê de çêbûne

Girls are supposed to be polite, decent, well-behaved and accommodating. That is, they are by default made «of all kinds of sweets, cakes and sweets.» Unfortunately, in many families and cultures, a woman is still required to please everyone, to be selfless, affectionate, modest, and generally to live for the sake of others.

Digel vê yekê, keçek ciwan tê fêr kirin ku ji bo ku hûn vê îdealê bi dest bixin, hûn hewce ne ku dev ji xwe berdin. Zû zû ew bi rastî bêdeng dike û hestên xwe vedişêre. Mîsyonek wê heye: hewl bide ku kesên din xweş bike, nemaze endamên zayenda dijber.

3. Family settings

Xizm nêrînên xwe yên li ser jiyanê ji me re radigihînin. Di rastiyê de, em her tiştî kopî dikin: ji modela têkiliyê bigire heya têgihîştina rola jinê di malbatê de. Ev bawerî raman, tevger û cîhanbîniya me pêk tînin.

Gelek rewşên malbatî yên tîpîk hene, ku di bin bandora wan de "keçek baş" mezin dibe:

• bav an birayê mezin zalim û despotîk,

• dayika bê stûr,

• mezinbûna bi kevneşopiya misogyny,

• dê û bavên ku israr dikin ku divê ew sist, sempatîk û dilovan be.

Mînakî, qaîdeya derewîn ku divê berjewendîyên kesên din li ser berjewendîyên kesane were danîn, bi gelemperî li malê fêr dibe. Li ser mînaka dayikeke bê sîn û girêdayî ku ji bo xatirê malbat û mêrê xwe xwe feda dike û qet hewcedariyên xwe nahesibîne pêk tê. Dema li wê dinêre, keçik zû fêr dibe ku jin, jin û dayikek hêja divê xwe ji bîr bike û li ser navê qenciya yekî din bijî.

Ew bi awayek din dibe: jinek heman helwestê ji dêûbavên xweperest an narsîsîst digire ku ji bo kêfa xwe dijîn, hewcedariyên zarokê paşguh dikin. Keçikek ku di şert û mercên weha de mezin dibe dest pê dike ku difikire ku rehetiya wê bi vê yekê ve girêdayî ye ka ew ê bikaribe dilxwazên mirovên din têr bike.

4. Personal experience based on early experiences

It is not uncommon for these girls to experience emotional, physical or sexual abuse during their childhood or adolescence. Parental abuse and neglect creates a distorted worldview and unhealthy tendencies that force a woman to be a «good girl». Ultimately, those who develop this syndrome:

• xwe ji bo her tiştê ku xelet diçe sûcdar dikin

• ji xwe, zanîn, hest û bandorên xwe guman dikin,

• bi koranî ji gotinên kesên din bawer bike, her çend mirov ji carekê zêdetir wan nerazî bike jî,

• bi nefsbiçûkî armancên rastîn ên kiryarên kesek rastdar bikin,

• bawer dikin ku ew mecbûr in ku daxwazên kesên din têr bikin, heta ku zirarê bidin xwe.

Lê faktora sereke ya ku ji pêşveçûna sendroma "keça baş" berpirsiyar e, tirs e.

Jin ji çi ditirsin?

Gelek sedemên tirsê hene, lê pir caran ew ji ber vê rastiyê ne ku jin cinsê qels in, bi kêmanî ji hêla fîzîkî ve. Pir mêr bi rastî bihêztir in, ji ber vê yekê ne ecêb e ku ew kar dikin ku jinan bitirsînin. Dibe ku em pê nizanin, lê tirs heye.

Another deterrent is the penis, the natural male weapon. Most men don’t think about it, and neither do most women. However, the erect penis is used for penetration, pain and power. Again, women do not realize that this archaic fear lives in them.

We «know» that our safety is in the hands of men. If we risk arguing with them, they will get angry and may punish us. Although most men do not take advantage of their physical superiority over women, the possibility of a threat always remains.

The second reason for deep female fears lies in the historically established dominance of men. Throughout human history, physical force has been used to subdue the recalcitrant and demonstrate power.

Men have always been stronger than most women and, with rare exceptions, have occupied a dominant position in society. Therefore, women have been attacked and threatened by men for centuries and, accordingly, were forced to fear them.

Heya van demên dawî, şîdeta nav malê tiştek ji rêzê nedihat hesibandin. Bermahiyên paşerojê hîn jî li hin welatan têne parastin, mînakî, li Hindistanê û hinekî jî li Afrîkayê, jinek kesek bêkêmasî nayê hesibandin: bavê wê, û paşê mêrê wê, wê birêve dibe.

Despite tremendous efforts to prevent domestic violence and child sexual abuse, these two crimes are still prevalent throughout the world. As before, husbands abuse their wives, and child sexual abuse is on the rise.

Keçek an jinek ku îstismara fizîkî, hestyarî, an zayendî diceribîne, di nav şerm û xofê de ye. Gelek ji wan ji tirsa ku careke din di heman rewşê de ne, dişewitin. Her çend ew di astek binehişmendî de jî tevdigere, ew bi rastî awayê herî hêsan e ku meriv keçek bi tehdîdên êşandinê vegerîne.

These fears are at the root of many, if not all, of the false beliefs that make up the «good girl» syndrome. So, many women are hesitant to end a painful relationship, even if they know they should. It’s not that they are weak, stupid or masochistic who enjoy suffering. They are afraid of everything that was said above. But if a woman manages to understand what scares her, the feeling of shame for her “bad” behavior gradually lets go.

If you are the kind of woman who is tired of being a «good girl», face your fears. This will help you understand yourself, forgive yourself, find hope and want to change.

^{*Malpera Rêxistina Tenduristî ya Cîhanê}

^{Source: Beverly Angel’s book «Good Girl Syndrome: How to get rid of negative attitudes from childhood, accept and love yourself»}